Για ποιό λόγο γίνεται εξαγωγή δοντιού;
Εξαγωγή δοντιού ονομάζεται η διαδικασία αφαίρεσης ενός δοντιού, το οποίο είτε είναι μολυσμένο σε μεγάλο βαθμό, επηρεάζοντας το ίδιο και το οστό που το περιβάλλει, είτε δεν υπάρχει αρκετός χώρος για αυτό στην στοματική κοιλότητα (βλ. Φρονιμίτες). Επίσης, η εξαγωγή δοντιού συνίσταται και σε περιπτώσεις έγκλειστων δοντιών, διότι πολλά βακτήρια που υπάρχουν στην στοματική κοιλότητα μπορούν να εισέλθουν σε αυτά και να προκαλέσουν εκτεταμένες εσωτερικές λοιμώξεις. Η πίεση παράλληλα που προκαλείται από κάποιο έγκλειστο δόντι, μπορεί να επηρεάσει και τα γύρω δόντια, δημιουργώντας τους σοβαρές ζημιές, που συνοδεύονται από χρόνιο πόνο. Σε τέτοιες περιπτώσεις επομένως, η εξαγωγή αποτελεί αναγκαία λύση.
Εξαγωγή Δοντιού: Η Διαδικασία
Πριν την διαδικασία της εξαγωγής, ο οδοντίατρος μελετά το ιστορικό του ασθενούς και προβαίνει στις απαραίτητες ακτινογραφίες, προκειμένου να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος, σύμφωνα με την φυσιολογία και την θέση του δοντιού. Με αυτόν τον τρόπο εκτιμάται ο βαθμός δυσκολίας της εξαγωγής και ελέγχεται το περιβάλλον όλης της κοιλότητας.
Η εξαγωγή διενεργείται με χορήγηση τοπικής αναισθησίας και με την βοήθεια ειδικών εργαλείων, όπως ο εξαγωγέας και η οδοντιατρική λαβίδα. Μέσω αυτών επιτυγχάνεται η αφαίρεση του δοντιού, η επαφή του οποίου με το ούλο έχει χαλαρώσει λόγω του αναισθητικού. Μετά την απομάκρυνση, ο οδοντίατρος μπορεί να λειάνει το οστό επιφανειακά και ανάλογα με την έκταση του τραύματος να προβεί σε ράμματα, για γρηγορότερη επούλωση.
Αποτελέσματα
Μετά από κάθε εξαγωγή δοντιού είναι απαραίτητη η διατήρηση της πληγής σε καλή κατάσταση, τηρώντας όλους τους κανόνες στοματικής υγιεινής. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για την αποτροπή οποιασδήποτε μόλυνσης. Τις πρώτες 24 ώρες πρέπει να τοποθετείται αποστειρωμένη γάζα πάνω στην πληγή για να εμποδίσει τυχόν αιμορραγία, ενώ το κάπνισμα, η κατανάλωση σκληρών τρόφών και το βούρτσισμα της περιοχής απαγορεύονται. Όταν το τραύμα αρχίζει να θρέφει, ο ασθενής πρέπει να το καθαρίζει καθημερινά και με προσοχή, διότι τα υπολείμματα τροφών μπορεί να προκαλέσουν μια εκ νέου μόλυνση. Οι πλύσεις με αλατόνερο επίσης, λειτουργούν υποβοηθητικά.
Ο πόνος και η δυσφορία μετά την εξαγωγή είναι αναμενόμενα και μπορούν να αντιμετωπιστούν με αναγλητικά ή αντιφλεγμονώδη χάπια. Η χρήση αντιβίωσης δεν είναι απαραίτητη, ενώ σε περιπτώσεις που ο ασθενής πρηστεί και αιμορραγεί υπερβολικά ή κάνει πυρετό, θα πρέπει να επικοινωνήσει άμεσα με τον οδοντίατρο.
